Martelaar Hallâc wordt vertolkt door een pop die wordt voortbewogen door spelers die tegelijkertijd zijn ondervragers en beulen zijn. Hij is de held van de voorstelling, met zijn vreedzaamheid, zijn poëzie, zijn onverschrokken verdediging van de menselijkheid. En met, zelfs in de gruwel waarin hij zich bevindt, zijn humor – die ondermijnende kracht die door alle rechtlijnigen wordt gevreesd.
Een genadeloze god is een aangrijpende voorstelling over de vrijheid van meningsuiting aan de ene kant en religieuze intolerantie en machtsmisbruik aan de andere kant.